Ταυτότητα: Όσο και αν ακούγεται παράξενο, το τσάι είναι το πρώτο σε κατανάλωση ποτό παγκοσμίως, εκτός φυσικά από το νερό. Αν μάλιστα πιστέψουμε τους κινέζικους θρύλους, ίσως είναι και το παλιότερο, μια και η ανακάλυψή του αποδίδεται σε έναν θεοποιημένο βασιλιά που λέγεται πως έζησε στην τρίτη χιλιετία π.Χ.. Βέβαια, στην Ευρώπη ήρθε πολύ αργότερα, μόλις τον 16ο αιώνα μ.Χ., μάλλον από Πορτογάλους ιεραποστόλους. Ωστόσο η χρήση του εξαπλώθηκε σχεδόν δυο αιώνες μετά, όταν δημιουργήθηκαν εκτεταμένες φυτείες στην Ινδία, που «έσπασαν» το κινέζικο μονοπώλιο και εκλογίκευσαν τις τιμές. Υπάρχουν πολλές ποικιλίες τσαγιού, όλες όμως προέρχονται από τα φύλλα του ίδιου δέντρου, της Καμέλιας της σινικής (Camellia sinensis) και των υποειδών της. Οι όποιες διαφορές σχετίζονται, κυρίως, με την επεξεργασία των φύλλων και την περιοχή της καλλιέργειας. Το λευκό τσάι, που δεν είναι λευκό αλλά ασημοπράσινο, προέρχεται από φύλλα που δεν έχουν υποστεί ζύμωση, άρα η γεύση του είναι πιο λεπτή και το χρώμα του πιο ανοιχτό. Το μείγμα που προτείνει το Μπαχάρ συνδυάζει τη φινέτσα του λευκού τσαγιού με την αρωματική ένταση του τζίντζερ, του πορτοκαλιού, αλλά και άλλων μυριστικών.
Μορφή: Πολύχρωμο μείγμα, όπου κάθε συστατικό του διατηρεί την ταυτότητά του και έτσι εύκολα αναγνωρίζουμε, εκτός από το λευκό τσάι, τα κομμάτια του τζίντζερ, τις αποξηραμένες φλούδες του πορτοκαλιού, το γλυκάνισο και τη λεβάντα.
Αρώματα και γεύση: Μεθυστικό μπουκέτο, όπου κυριαρχούν τα αρώματα του πορτοκαλιού και του τζίντζερ, ενώ στο φόντο «παίζει» η λεβάντα.
Στην κουζίνα: Ετοιμάστε το όπως και οποιοδήποτε άλλο τσάι.
Ταιριάσματα: Ίσως λίγες σταγόνες λεμόνι και λίγο γάλα, για μια πιο βρετανική αίσθηση.
