Ταυτότητα: Το μάνγκο, που το όνομά του παραπέμπει στη γλώσσα των Ταμίλ, της νότιας Ινδίας, είναι ένα από τα πιο διαδεδομένα και αγαπητά φρούτα στον κόσμο. Προέρχεται από το δέντρο Mangifera indica, που ανήκει στην ίδια οικογένεια με το σουμάκι ή τα «φιστίκια» κάσιους και κατάγεται από την Ινδία, από όπου διαδόθηκε σε ολόκληρη σχεδόν την τροπική και υποτροπική ζώνη του πλανήτη. Όμως, αν και όλοι γνωρίζουν το μάνγκο ως εξωτικό φρούτο, λίγοι ξέρουν ότι σε αρκετές τοπικές κουζίνες χρησιμοποιείται ως μπαχαρικό. Πραγματικά, οι καρποί συλλέγονται άγουροι, ξεφλουδίζονται, κόβονται σε φέτες και αποξηραίνονται, ενώ συνήθως στη συνέχεια αλέθονται και μετατρέπονται σε σκόνη, για να προσθέσουν οξύτητα σε πολλά πιάτα.
Μορφή: Πούδρα, με καφέ-γκρίζο χρώμα.
Αρώματα και γεύση: Πρακτικά χωρίς ιδιαίτερο άρωμα, ίσως με μια ελαφριά νότα ρητίνης. Στη γεύση κυριαρχεί η όξινη αίσθηση, με ένα ελάχιστα στυφό τελείωμα.
Στην κουζίνα: Στις κουζίνες της βορειανατολικής Ινδίας και της Βιρμανίας χρησιμοποιείται με τον ίδιο τρόπο που στη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή χρησιμοποιούμε το σουμάκι. Προσθέτει οξύτητα στα πιάτα, όπως το λεμόνι, αλλά χωρίς να προσθέτει υγρασία. Συμμετέχει συχνά στα μείγματα tikka και tandoori, ενώ αντικαθιστά το λεμόνι σε σαλάτες και πιάτα λαχανικών. Δοκιμάστε το σε μαρινάδες για κρέατα, σε πιτάκια λαχανικών, όπως τα σαμόζα, και σε κεφτέδες.
Ταιριάσματα: Ταιριάζει με όλα τα μπαχαρικά, καθώς η οξύτητά του τονίζει τα αρώματά τους.
