Ταυτότητα: Η ιστορία αυτού του μείγματος πηγαίνει πίσω σχεδόν 500 χρόνια, όταν οι Πορτογάλοι και Ισπανοί θαλασσοπόροι άνοιξαν τους υδάτινους δρόμους για τις χώρες των μπαχαρικών. Οι πιπεριές, μέχρι τότε αποκλειστικότητα της Αμερικής, μετανάστευσαν στις άλλες ηπείρους και όχι μόνο ευδοκίμησαν, αλλά σε πολλές περιπτώσεις έφτασαν να ταυτιστούν με τις κουζίνες των καινούργιων τους πατρίδων. Έτσι, και η ποικιλία της μικρής, καυτερής πιπερίτσας τσίλι, που στην κεντρική και νότια Αφρική λέγεται πίρι-πίρι ή πίλι-πίλι ή και πέρι-πέρι από παραφθορά της λέξης piper, δίνει το όνομά της σε μια πικάντικη σάλτσα, αλλά και στα πιάτα που την περιέχουν. Αρχικά, η σάλτσα δημιουργήθηκε στις πορτογαλικές αποικίες της Αφρικής, το κοτόπουλο πίλι-πίλι θεωρείται μάλιστα περίπου εθνικό πιάτο της Μοζαμβίκης, όμως γρήγορα εξαπλώθηκε και στις γειτονικές χώρες, αποκτώντας βέβαια και δεκάδες παραλλαγές, ως προς τα μπαχαρικά που συμπληρώνουν τις πιπεριές τσίλι.
Μορφή: Χοντροαλεσμένη σκόνη, όπου ξεχωρίζουν τα χρώματα των συστατικών της.
Αρώματα και γεύση: Τα αρώματα των μπαχαρικών αναδύονται κατά κύματα, με το τζίντζερ, το καρδάμωμο, τη ρίγανη και το σκόρδο να πρωταγωνιστούν, σε διακριτικό λεμονάτο φόντο. Στο στόμα, οι πιπεριές τσίλι κάνουν γρήγορα αισθητή την παρουσία τους, χαρίζοντας ένα έντονο, αλλά όχι ακραίο κάψιμο, με μεγάλη διάρκεια.
Στην κουζίνα: Το μείγμα πίλι-πίλι του Μπαχάρ μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε είτε ως σκόνη, είτε αφού το διαλύσετε σε λίγο λάδι και ξίδι ή λεμόνι –κάποιοι προσθέτουν και ουίσκι– για να δημιουργήσετε την περίφημη σάλτσα. Κλασικές συνταγές είναι το κοτόπουλο, οι γαρίδες και το μοσχαρίσιο σουβλάκι πίλι-πίλι, αν και στις χώρες καταγωγής της αυτή η σάλτσα χρησιμοποιείται σχεδόν παντού.
Ταιριάσματα: Δεν χρειάζεται να προσθέσετε τίποτα περισσότερο.
