Ταυτότητα: Οι σπόροι Chia (προφέρεται Τσία) προέρχονται, κυρίως, από το ετήσιο φυτό Salvia hispanica (Ελελίφασκος ο ισπανικός), που ανήκει στο ίδιο γένος με την κοινή φασκομηλιά και κατάγεται από το κεντρικό Μεξικό. Υπήρξαν σημαντική τροφή για τους Αζτέκους και τους Μάγια, οι οποίοι εκτιμώντας την υψηλή τους διατροφική αξία, τους συμπεριλάμβαναν στο σιτηρέσιο των κυνηγών και των στρατιωτών, ενώ επίσης αποτελούσαν σπουδαίο δώρο για τους άρχοντες και το ιερατείο. Η χρήση τους σε θρησκευτικές τελετουργίες των ιθαγενών, κυρίως του ελαίου τους, οδήγησε τους Ισπανούς κατακτητές στην απαγόρευση, ουσιαστικά, της καλλιέργειας του φυτού, που διασώθηκε σε λίγες, απομονωμένες, ορεινές εκτάσεις του Μεξικό και της Γουατεμάλα. Το ενδιαφέρον γι’ αυτό το σχεδόν ξεχασμένο φυτό αναζωπυρώθηκε στη δεκαετία του 1990, όταν οι διατροφολόγοι ανακάλυψαν την ψηλή περιεκτικότητα των πρωτεϊνούχων σπόρων του σε Ω3 λιπαρά, αλλά και σε φυτικές ίνες, μαγγάνιο, ασβέστιο και φώσφορο.
Μορφή: Πολύ μικροί σπόροι, οβάλ, λίγο μικρότεροι από το σουσάμι. Το χρώμα τους κινείται κυρίως σε τόνους του γκρι, αν και δεν λείπουν οι λευκές και οι καφέ «αποκλίσεις».
Αρώματα και γεύση: Σχετικά ουδέτεροι αρωματικά και γευστικά, με μια ελαφριά γήινη νότα στο στόμα.
Στην κουζίνα: Μην ξεχνάτε ότι οι σπόροι Τσία είναι εξαιρετικά υδρόφιλοι και απορροφούν έως και 9 φορές τον όγκο τους σε νερό. Μπορούν να αντικαταστήσουν το ασπράδι των αυγών στις χορτοφαγικές δίαιτες. Αρκεί να αλέσετε 1 κουταλάκι του καφέ σπόρους και να το αναμείξετε με 3 κουταλάκια νερό, αφήνοντας το μείγμα να ξεκουραστεί για 10 λεπτά, για να έχετε το ισοδύναμο από το ασπράδι ενός αυγού. Μπορείτε ακόμα να τους προσθέσετε αλεσμένους για να δώσετε όγκο σε σάλτσες, ζωμούς και σούπες ή να τους χρησιμοποιήσετε ολόκληρους σε σαλάτες και ψωμιά.
Ταιριάσματα: Η ουδέτερη γεύση του και η τραγανή υφή του ταιριάζει σχεδόν με όλα.