Ταυτότητα: Με καταγωγή από την κεντρική Ασία, το καρότο εξημερώθηκε και καλλιεργήθηκε αρκετά νωρίς και έτσι σήμερα τόσο οι άγριες όσο και οι ήμερες ποικιλίες του συναντώνται σχεδόν σε όλες τις ηπείρους. Από τα πολλά είδη του φυτού, που ανήκει στην οικογένεια των σκιαδοφόρων, όπως ο άνηθος, το κύμινο και πολλά ακόμα, καλλιεργείται κυρίως για τη βρώσιμη ρίζα του ο Δαύκος το καρωτόν (Daucus carota) της ποικιλίας sativum (το κηπευτόν). Στις περισσότερες ποικιλίες και παραλλαγές η ρίζα έχει το γνωστό κυλινδρικό-κωνικό και επίμηκες σχήμα, δεν λείπουν όμως και οι διαφορετικές εκδοχές. Το καρότο περιλαμβάνεται στην πρώτη δεκάδα των λαχανικών, που καλλιεργούνται παγκοσμίως και θεωρείται ιδιαίτερα χρήσιμο στην ανθρώπινη –και όχι μόνο– διατροφή, καθώς είναι πλούσιο σε προβιταμίνες Α (Α και Β καροτένιο), και βιταμίνες Κ και Β6, οι οποίες μάλιστα απορροφώνται ευκολότερα όταν η ρίζα έχει μαγειρευτεί.
Μορφή: Αφυδατωμένες φλοίδες καρότου, με χρώμα που οφείλεται στα καροτένια και κινείται σε διάφορες αποχρώσεις του πορτοκαλί.
Αρώματα και γεύση: Μόλις ενυδατωθούν οι φλοίδες, αποδίδουν το χαρακτηριστικό, γήινο άρωμα του φρέσκου καρότου. Στο στόμα η ελαφριά γλύκα δίνει τον γευστικό τόνο.
Στην κουζίνα: Μεταχειριστείτε τες στη θέση του φρέσκου καρότου, αφού πρώτα τις αφήσετε για 10-15 λεπτά σε νερό, για να ενυδατωθούν. Μπορείτε ακόμα να τις μετατρέψετε σε πούδρα, περνώντας τες από το μίξερ και να τις χρησιμοποιήσετε για να ενισχύσετε τη γεύση σε σάλτσες και γλυκά.
Ταιριάσματα: Ταιριάζει σχεδόν με τα πάντα, αγαπά όμως ιδιαίτερα το σέλινο, το κύμινο και το λεμόνι.