Ταυτότητα: Η ιστορία αυτού του μείγματος συνδέεται με τη διάσημη σαλάτα Σίζαρ (Caesar salad), την οποία επινόησε ο Σίζαρ Καρντίνι (Caesar Cardini), Ιταλός μετανάστης και ιδιοκτήτης ενός εστιατορίου στην Τιχουάνα των ΗΠΑ, όταν την 4η Ιουλίου του 1924, επέτειο της Ανεξαρτησίας για τους Αμερικανούς, το μικρό του εστιατόριο ξέμεινε από προμήθειες. Ο Καρντίνι, αυτοσχεδιάζοντας, ανακάτεψε ολόκληρα φύλλα μαρουλιού με ό,τι υλικά βρέθηκαν στην κουζίνα του, τα πασπάλισε με παρμεζάνα και έφτιαξε στη στιγμή μια εξαιρετική σαλάτα μπροστά στους πελάτες του. Η πρωτοτυπία της εστιάζεται στη σύνθεση του ντρέσινγκ, που είναι στην ουσία μια βινεγκρέτ με κρόκο αυγού, σκόρδο, γούστερ σος (worcestershire sauce), χυμό λεμονιού ή λάιμ, πιπέρι, μουστάρδα και αντσούγιες. Προστίθεται λάδι, με αργή ροή, το οποίο με το χτύπημα γαλακτωματοποιείται, όπως η μαγιονέζα.
Μορφή: Λεπτόκοκκη, κιτρινωπή σκόνη.
Αρώματα και γεύση: Το σύνθετο άρωμα του μείγματος παραπέμπει κυρίως στις αντσούγιες, ενώ η ελαφρώς πικάντικη γεύση του θυμίζει τη γούστερ σος.
Στην κουζίνα: Το μείγμα αναμειγνύεται με μαγιονέζα, σε αναλογία 50 γρ. σκόνη ανά 500 γρ. μαγιονέζας. Η επιθυμητή πυκνότητα του ντρέσινγκ ρυθμίζεται με την προσθήκη κρύου νερού. Για λιγότερα λιπαρά και πιο ανάλαφρη γεύση, ένα ποσοστό μαγιονέζας μπορεί να αντικατασταθεί με στραγγιστο γιαούρτι, αλλά φυσικά θα έχετε άλλο τελικό αποτέλεσμα.
Ταιριάσματα: Κάποια φρέσκα μυριστικά, επιπλέον σκόρδο ή ξύσμα λεμονιού είναι το μέγιστο που μπορεί να προσθέσει κανείς στο μείγμα, εφόσον επιθυμεί να διατηρήσει την ταυτότητα του ντρέσινγκ.