Ταυτότητα: Ένα από τα πιο σπάνια, καθαρά και πολύτιμα ορυκτά αλάτια, που προέρχεται από τα αρχαιότερα αλατωρυχεία του κόσμου, στην επαρχία Σεμάν του βόρειου Ιράν. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, τα αποθέματα αλατιού δημιουργήθηκαν πριν από 240 εκατομμύρια χρόνια, εξαιτίας των μετακινήσεων των τεκτονικών πλακών της γης και η εκμετάλλευση των ορυχείων άρχισε πριν από τουλάχιστον 6.500 χρόνια, όπως μαρτυρούν τα αρχαιολογικά ευρήματα. Από μια παραδοξότητα της φύσης, στο απόθεμα, που έχει ανοιχτό ροζ χρώμα, σποραδικά εμφανίζονται μικρές μπλε «φλέβες», εξαιτίας της παρουσίας σιλβινίτη, μιας στερεάς ένωσης χλωριούχου καλίου με χλωριούχο νάτριο. Έτσι, κάποιοι κρύσταλλοι, ολόκληροι ή ένα μέρος τους, παίρνουν το λαμπρό μπλε χρώμα που τους κάνει να μοιάζουν με πολύτιμες πέτρες αλλά δίνει και το όνομα σε αυτό το αλάτι.
Μορφή: Μικροί κρύσταλλοι με ακανόνιστο σχήμα. Το χρώμα τους είναι κατά βάση λευκό, μερικών όμως δημιουργεί μια «ψευδαίσθηση» γαλάζιου, ενώ λίγοι έχουν ένα βαθύ μπλε χρώμα.
Αρώματα και γεύση: Η γεύση του μπλε αλατιού της Περσίας είναι ευγενική αλλά έντονη, πιο αλμυρή, για παράδειγμα, από το ροζ πιπέρι των Ιμαλαΐων, με εξαιρετική διάρκεια. Στο τελείωμα αφήνει μια ελαφρά πικάντικη αίσθηση, με λεμονάτη οξύτητα.
Στην κουζίνα: Παρότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί όπως και οποιοδήποτε άλλο αλάτι, στην πραγματικότητα είναι ένα αλάτι για το τραπέζι και όχι την… κατσαρόλα. Κολακεύει ιδιαίτερα τα ψητά ψάρια, τα θαλασσινά, το φουά-γκρα, τα πουλερικά και τα βραστά λαχανικά.
Ταιριάσματα: Ταιριάζει με όλα, αλλά προτιμά ιδιαίτερα το σαφράν, το λάιμ και τα φίνα πιπέρια.