Ταυτότητα: Το κόκκινο πιπέρι της Αριδαίας ή πιπέρι της Καρατζόβας –από την παλιά ονομασία του βορειότερου τμήματος του νομού Πέλλας– προέρχεται από τους καρπούς μιας ποικιλίας πιπεριάς του γένους Καψικόν το ετήσιον (Capsicum annuum). Οι πιπεριές έφτασαν στην περιοχή, όπως και στα υπόλοιπα Βαλκάνια, στα χρόνια της οθωμανικής κυριαρχίας. Φαίνεται πως στο κεντρικό και δυτικό τμήμα της τότε Μακεδονίας βρήκαν εξαιρετικές συνθήκες, ώστε αναπτύχθηκαν καινούργιες ποικιλίες με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Η πιπεριά της Καρατζόβας, που λέγεται επίσης και μπαχοβίτικη πιπεριά, μοιάζει στο σχήμα με της Φλωρίνης, μόνο που είναι λίγο πιο μακριά. Για την παραγωγή του κόκκινου πιπεριού της Αριδαίας, που λέγεται επίσης –σωστότερα, μια και δεν προέρχεται από πιπερόδεντρο– πάπρικα και μπορεί να είναι γλυκό ή καυτερό, οι ώριμοι, κατακόκκινοι καρποί αποξηραίνονται με παραδοσιακή διαδικασία, πάνω από φωτιά με ξύλα οξιάς, αποκτώντας έτσι το ξεχωριστό τους άρωμα και στη συνέχεια μετατρέπονται σε σκόνη.
Μορφή: Πούδρα, με βαθυκόκκινο χρώμα.
Αρώματα και γεύση: Ευχάριστα αρώματα καπνού, που παντρεύονται με μια ελαφρά όξινη, φρουτώδη αίσθηση. Το κάψιμο στο στόμα είναι διακριτικό, σχεδόν «γλυκό», αλλά με μεγάλη διάρκεια.
Στην κουζίνα: Υπήρξε για πολλά χρόνια υποκατάστατο του μαύρου πιπεριού, σε εποχές που τούτο το τελευταίο ήταν ακριβό και δυσεύρετο. Η φινετσάτη γεύση του αναδεικνύει τα ωμά ή αχνιστά θαλασσινά, κολακεύει όλες τις κόκκινες σάλτσες για κρέας, απογειώνει τα όσπρια και ζωντανεύει τα λαχανικά. Όποιος το δοκιμάσει, δύσκολα το εγκαταλείπει.
Ταιριάσματα: Ταιριάζει με όλα σχεδόν τα μπαχαρικά, αλλά αγαπά ιδιαίτερα το κύμινο, το μοσχοκάρυδο, τον κόλιανδρο και το μπαχάρι.