Ταυτότητα: Το μπαχάρι, που οι Άγγλοι ονομάζουν allspice, γιατί τα αρώματά του θυμίζουν συγχρόνως περισσότερα μπαχαρικά, και οι Γάλλοι πιπέρι της Τζαμάικα (poivre de Jamaique), χωρίς να ανήκει στα πιπέρια, είναι στην πραγματικότητα, οι αποξηραμένοι καρποί του φυτού Πιμέντα η δίοικος (Pimenta dioica). Πρόκειται για έναν αειθαλή θάμνο της οικογένειας των μυρτοειδών, που μπορεί να ξεπεράσει σε ύψος τα 15 μέτρα και είναι ιθαγενής στις Αντίλλες και σε μεγάλο μέρος της Λατινικής Αμερικής. Οι καρποί του συλλέγονται πράσινοι, πριν ωριμάσουν, και παραδοσιακά αποξηραίνονται στον ήλιο. Οι Ευρωπαίοι γνώρισαν το μπαχάρι μετά τα ταξίδια του Κολόμβου, όμως οι Ίνκας το χρησιμοποιούσαν για να αρωματίζουν τη σοκολάτα τους.
Μορφή: Στρογγυλοί κόκκοι, που θυμίζουν εκείνους του πιπεριού, αλλά περίπου διπλάσιοι σε μέγεθος, με χρώμα σε διάφορες αποχρώσεις του καφέ και αρκετά σκληρό περίβλημα.
Αρώματα και γεύση: Αρκεί να τρίψετε για λίγο ανάμεσα στα δάχτυλά σας τους κόκκους του μπαχαριού και θα απελευθερωθεί ένα μπουκέτο αρωμάτων που θυμίζει μοσχοκάρυδο, γαρίφαλο και κανέλα, σε πιπεράτο φόντο. Στο στόμα επανέρχονται τα ίδια αρώματα, μαζί με ένα ελαφρά πιπεράτο κάψιμο.
Στην κουζίνα: Το μπαχάρι, εκτός των τόπων καταγωγής του, είναι κυρίως συνδεδεμένο με τις κουζίνες τις Μεσογείου, της Μέσης Ανατολής και της βόρειας Αφρικής, όπου συνήθως συνδυάζεται με άλλα μπαχαρικά. Το αγαπούν, επίσης, ιδιαίτερα οι Άγγλοι και οι Σκανδιναβοί στις μαγειρικές τους. Δοκιμάστε το σε κρέατα, ιδιαίτερα αρνί και μοσχάρι, σε σάλτσες, σε πλούσιες σούπες με κρέας, σε μαρινάδες, σε πιλάφι και σε γλυκά. Χρησιμοποιείται είτε ολόκληρο, οπότε αφαιρείται στο τέλος του μαγειρέματος, είτε τριμμένο στον μύλο των μπαχαρικών.
Ταιριάσματα: Ταιριάζει με τα περισσότερα «θερμά» μπαχαρικά, όπως το κύμινο, η κανέλα, το γαρίφαλο, η πάπρικα και το μοσχοκάρυδο.