Ταυτότητα: Ένα δημοφιλές, ιαπωνικό μείγμα μπαχαρικών με ιστορία τουλάχιστον 400 χρόνων, καθώς η παράδοση θέλει να δημιουργήθηκε στις αρχές του 17ου αιώνα στην πόλη Έντο, το σημερινό Τόκιο, από έναν τοπικό έμπορο. Το όνομά του σημαίνει «τσίλι με 7 γεύσεις» και στην ουσία περιγράφει τη σύνθεσή του. Η βάση του είναι οι αλεσμένες κόκκινες πιπερίτσες τσίλι, που συνδυάζονται με έξι ακόμα μπαχαρικά. Αυτά τα έξι δεν είναι πάντα σταθερά, αφού τα χρόνια και η επιτυχία δημιούργησαν τρεις βασικές παραλλαγές σε διαφορετικές πόλεις και πολλές ακόμα από έμπορο σε έμπορο. Στην πιο παλιά εκδοχή του πάντως περιλαμβάνει σπόρους μαυροσούσαμου, αποξηραμένη φλούδα γιαπωνέζικου μανταρινιού Satsuma, γιαπωνέζικο «πιπέρι» (sansho), καπνιστή πάπρικα, σπόρους cannabis sativa και παπαρουνόσπορο. Κρατώντας πάντα τις πιπεριές τσίλι και τον αριθμό επτά, μπορεί επίσης να υπάρχουν λευκό σουσάμι, τζίντζερ, φύκια Aonori, μέντα shiso ή και φλούδα από λεμονάκι yuzu.
Μορφή: Πολύχρωμο μείγμα, όπου κάθε συστατικό έχει διαφορετική υφή. Σκόνη, σπόροι και τρίμματα συνθέτουν ένα ενδιαφέρον μωσαϊκό.
Αρώματα και γεύση: Στα αρώματα επικρατούν τα εσπεριδοειδή και η καπνιστή πιπεριά. Η γεύση είναι μέτρια έως αρκετά καυτερή, με ωραίο καπνιστό τελείωμα.
Στην κουζίνα: Οι Ιάπωνες το πασπαλίζουν πάνω από σούπες, ζυμαρικά, μοσχάρι tataki ή ρύζι ατμού. Κάντε το ίδιο, ειδικά σε σάλτσες ζυμαρικών, μοσχαρίσιο φιλέτο σχάρας ή κοτόπουλο ψητό.
Ταιριάσματα: Χρειάζεται προσοχή στην ποσότητα, ιδιαίτερα για όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με τις καυτερές γεύσεις.