Ταυτότητα: Η πηκτίνη είναι ένας φυτικής προέλευσης πηκτικός παράγοντας, που χρησιμοποιείται κυρίως στην παραγωγή μαρμελάδων και ζελέ φρούτων. Πρόκειται για έναν πολυσακχαρίτη, που βρίσκεται στα κυτταρικά τοιχώματα των περισσότερων υπέργειων φυτών και ιδιαίτερα των φρούτων, από όπου και εξάγεται με διάφορες μεθόδους, για εμπορική χρήση. Παρότι οι άνθρωποι γνώριζαν από πολύ παλιά την τεχνική για την παραγωγή μαρμελάδας και μάλιστα ήξεραν ότι κάποια φρούτα όπως το μήλο, το κυδώνι και η φλούδα του λεμονιού «έπηζαν» ευκολότερα, μόλις στις αρχές του 19ου αιώνα, απομονώθηκε η πηκτίνη, η ουσία που ήταν υπεύθυνη για όλα αυτά και περιγράφηκε η δράση της. Τα εσπεριδοειδή –αφού εξαχθεί ο χυμός τους– αποτελούν μια από τις βασικές πηγές για την παραγωγή πηκτίνης, που κυκλοφορεί είτε σε ρευστή μορφή, είτε συνηθέστερα σε μορφή σκόνης.
Μορφή: Υπόλευκη, λεπτή σκόνη.
Αρώματα και γεύση: Πολύ διακριτικά, σχεδόν ανεπαίσθητα αρώματα λεμονιού. Γεύση ελάχιστα γλυκιά και αμυλώδης.
Στην κουζίνα: Αν και χρησιμοποιείται τόσο στη βιομηχανία τροφίμων ως σταθεροποιητικός παράγοντας για χυμούς και ροφήματα γάλακτος όσο και στη φαρμακευτική βιομηχανία, η κύρια χρήση της πηκτίνης παραμένει στη μαγειρική και τη ζαχαροπλαστική. Στην παρασκευή μαρμελάδας, η χρήση φυσικής πηκτίνης σε σκόνη επιτρέπει να αποφύγουμε το παρατεταμένο βράσιμο των φρούτων που σε διαφορετική περίπτωση είναι απαραίτητο για να «πήξει» η μαρμελάδα, αλλά συγχρόνως καταστρέφει τις όποιες βιταμίνες και τα αρώματα. Η ποσότητα της πηκτίνης που θα χρησιμοποιηθεί εξαρτάται από το είδος των φρούτων και το βαθμό ωρίμανσής τους, όπως και από το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα, αν δηλαδή πρόκειται για μαρμελάδα, πάστα ή ζελέ. Γενικά, για τη μαρμελάδα υπολογίστε 15 γραμ. πηκτίνης σε σκόνη για 1 κιλό φρούτα και 1 κιλό ζάχαρη.