Ταυτότητα: Η βανίλια προέρχεται από είδη του ομώνυμου αναρριχητικού φυτού, το οποίο ανήκει στην οικογένεια της ορχιδέας και κατάγεται από την Κεντρική Αμερική. Στην πραγματικότητα πρόκειται για τους καρπούς του φυτού, που περικλείονται σε μια επιμήκη κάψα, με γυαλιστερό μαύρο ή σκούρο καφέ, ανάλογα με το είδος, χρώμα. Εξαιτίας μιας ιδιοτροπίας της φύσης, για αρκετούς αιώνες, η παραγωγή της βανίλιας περιορίστηκε στο κεντρικό τμήμα της παραλιακής ζώνης του Κόλπου του Μεξικού. Βλέπετε, τα πολύ ευαίσθητα, εφήμερα άνθη του φυτού, μπορούν να γονιμοποιηθούν μόνο από ένα είδος μικρής μέλισσας, που ζει αποκλειστικά εκεί. Μόλις τον 19ο αιώνα επεκτάθηκε η καλλιέργεια της βανίλιας σε άλλες χώρες της υποτροπικής ζώνης, όταν επινοήθηκε η μέθοδος τεχνητής γονιμοποίησης, που εφαρμόζεται μέχρι σήμερα. Οι μεγαλύτερες ποσότητες φυσικής βανίλιας παράγονται στη Μαδαγασκάρη και την Ινδονησία, από το πιο διαδεδομένο είδος του φυτού, το Vanilla planifolia, ενώ μικρότερες ποσότητες έρχονται από την Ταϊτή, και την ποικιλία Vanilla tahitensis.
Μορφή: Οι καρποί συλλέγονται άγουροι και υφίστανται ειδική επεξεργασία, που αναδεικνύει τα αρωματικά τους χαρακτηριστικά. Το τελικό σχήμα τους θυμίζει μακρύ και λεπτό μπαστούνι, ενώ το γυαλιστερό μαύρο χρώμα τους δηλώνει ότι προέρχονται από την ποικιλία Vanilla planifolia.
Αρώματα και γεύση: Θερμά και φίνα αρώματα λουλουδιών, που παντρεύονται με νότες κακάο, αναγνωρίζονται τόσο στη μύτη όσο και στο στόμα.
Στην κουζίνα: Επειδή το κύριο αρωματικό στοιχείο της φυσικής βανίλιας, η βανιλίνη, βρίσκεται στο εσωτερικό της κάψας, στους πολυάριθμους μικρούς σπόρους και στην ελαιώδη ουσία που τους περιβάλλει, ανοίξτε την κάψα κατά μήκος, χωρίστε την στα δύο και ξύστε με ένα μαχαιράκι το εσωτερικό της. Ρίξτε το περιεχόμενο σε γάλα και ζεστάνετέ το σε χαμηλή φωτιά για 12-15 λεπτά περίπου. Αρωματίζει γλυκά, σοκολάτες και ροφήματα, ενώ έχει καλές σχέσεις με τα λευκά κρέατα, που τους προσθέτει μια εξωτική νότα.
Ταιριάσματα: Εκτός από τη σοκολάτα, αγαπά το γάλα καρύδας, τον κουρκουμά και το τζίντζερ.